Hep gitmek lazım demişimdir.

Deyip de gidememişimdir.

Kendi Vatanımızda “Zenci” Olduk! Kendi Vatanımızda “Zenci” Olduk!

Bahane çok elbette.

Kök, aidiyet, falan da filan.

Ama realite zorlamıştır.

Zorluyor.

İnadı bulandırıyor.

Gücü zayıflatıyor.

Ve hergün sorgulamaya devam ediyorsun.

Kaçsa mıydım acaba?

*****

Yine bugünler o günler.

Kaç kurtul diyor şeytan.

Kurtul şu münasebetsizlerden.

Kurtul ömür törpülerinden.

Çıkacak cana eziyet sanki herşey.

Bir can vermişler.

Onu da sıkıla sıkıla yaşamak.

Bir ömür vermişler.

Onu da bezdire bezdire.

 

******

Velakin biliyorum tabi ki.

Biliyorum topukların vurulamayacağını.

Pes edilemeyeceğini.

Bu vatanın şerefsizlere terkedilemeyeceğini.

Çünkü aslında istedikleri bu.

İstedikleri bu bahçede dikensiz gül yetiştirmek.

Bir başlarına kalmak istediklerini.

Bu yüzden Hayır.

Buradayız beyler.

Bahçede diken olmaya devam.