Bugün 6 Mart….
1 ay geçti o kara günden bu yana ….
Mağusa sokaklarında yürümek çok zor…
Hala sessiz duvarlar…
Hala boş restorantlar…
Gidemiyor kimse…
Gitse de içinde hep bir titreme oluyor…
Rahat olamıyor…
Hani göğsünüze bir şey çöker de, nefes alamaz gibi hissedersiniz ya…
Hani uzun süre bir ağırlık olur, bir şey bastırır göğsünüzü….
Hala öyle Mağusa….
Mutsuz…
Hüzünlü…
Kırılgan…
Adaleti bekleyen…
Gülerken durgunlaşan…
Konuşurken susan…
Anlatırken ağlayan….
Hiçbir şey yapmak istemeyen…
….
Zaman bizi normale döndürür mü bilemem…
Ama adalet savaşını, hiçkimsenin unutmayacağı kesin…
Aylar , yıllar geçse de; sorulacak bir hesabımızın olduğu kesin…
