Ah Yeşil!
Güzelim Yeşil!
Boğuluyorum sanırım….
Bir nefese muhtaç, bir yaşama….
Sallansa dalların, serinletse yüzümü…
Vursa mis gibi oksijenin, dolsa kapkaranlık ciğerlerime…
Çeksem dakikalarca….
Çeksem de, özgürlüğümü hatırlasam…
Yürüsem aranızda…
Sohbet etsek en mahrem konularda….
Koca gövdenize baksam da, rahatlasa yüreğim…
Ah Yeşil!
Nerelerdesin sahi…
Sen mi kayboldun bu küçük adada, biz mi kaybettik vahşice tavırlarla…
Koruyamadığımız denizlerimiz gibi…
Koruyamadığımız eserlerimiz gibi…
Sen gibi…
…..
Bir yürüyüş yoluna muhtaç…
Bir Ormana….
Bir nefese muhtaç…
Bir yaprağa…
Bir kuşa muhtaç…
Bir doğala…
Oksijene muhtacız biz….
Yükselen büyük binalarda kaybettiğimiz…
Mimarisi güzel olsun diye kullanılan yeşilden ibaret…
Yaşıyor gibi yapıp…
Aslında yaşayamadığımız…
Kömür karası ciğerlerimizde…
Neden bu kadar kanser var diye aradığımız…
Neden?
