Bu ülke tarihini bilmiyor.
Kültürüne yabancı.
Sanatından bihaber.
Hafızası hepten kayıp.
Yönetenlerse sadece yeme-yutma derdinde.
Ve gün sonunda yokoluş devam eder.
*****
Gencay Eroğlu’nu bilen bilir.
Eroğlu familyasından.
“Eroğlu” soyadını taşır taşımasına da.
Cırmaladığı işlerde soyadını cebine koyar.
“Gencay” olarak cırmalar.
Dernek kurar, kampa gider, foklorla haşır neşir olur.
Gençleri kültüre tutundurmaya uğraşır.
Kıbrıs Türkü’nün elişleri ile didinir.
Bugüne ulaştırmaya çalışır.
Aslında kendisi bile farkında değil.
Ama sürekli bağırır ve haykırır.
“Kültüre sahip çıkalım” der.
“Geçmişi yok saymayalım” der.
******
Peki mesela Kültür Dairesi ne yapar?
Hiçbirşey.
Müdürü assolist havasında yayılır, bayılır.
Ama icraatta, üvertürden öteye gitmez.
Büyük yöneticilerimiz peki?
E onlar da çok “busy” azizim.
İhale, tahsis, yalakalık falan, filan.
Aslında Gencay Eroğlu, devletin yapması gerekeni yapar.
Devletse, Gencay’ın yaptıklarına bön bön bakar.
Öküzün trene baktığı gibi.
*****
Velakin...
Yürü Gencay Eroğlu
Ne sağına, ne soluna.
Doğru bildiğinden de şaşma.
Elbet bir gün, doğru yanlışı mağlup edecek.
Hak da KKTC’de bile yerini bulur.
