Yaşam koşullarımız iyi ya da kötü.
Elbette tartışılabilir ve tartışılmalı da.
Yönetme anlayışımız da öyle.
Ne kadar sevgi dolu ya da sevgisiz olduğumuz da.
Ve lakin...
Hayat öylesine güzel ki.
Elimizden avucumuzdan kayıp gidiyor.
Ve sadece seyirci kalıyoruz.
Yaşamıyoruz.
Sürükleniyoruz sadece.
*****
Oysa ki bu değil.
Umursamak gerekiyor.
Eleştireceğiz belki.
Ama doğrudan sapmadan.
Kızacağız da.
Ama yok saymadan.
Yaşamamız lazım.
İnsanca.
Onurla.
*****
Bazan haybeden bir hayat KKTC’ninki diyorum.
Kim vurduya tav bir yaşam.
Umursuzca.
Aynı zamanda umarsızca.
Ama olmuyor işte.
Tadını alamıyoruz hayatın.
Güneşin keyfine varamıyoruz.
Yağmurun bereketini gözden kaçırıyoruz.
Ve aslında kendimizden vazgeçiyoruz.
*****
Bu koşulları biz yarattık.
Biz düzeltiriz.
İstersek.
Hayata daha çok tutunursak.
Daha çok umursarsak.
