İstikrarsız bir ülke.
Ama öyle böyle değil.
Top yekün her konuda istikrarsız.
Toplum davranışları tutarsız.
Siyaset tutarsız, siyasetçi tutarsız.
Herkes kendi derdinde.
Her şeyi bir yana bırakın.
KKTC olgusu bile evrilmiş.
Çözüm arayışı mı, KKTC bekası mı?
Hiçbir konuda mutabakat yok.
Hiçbir konuda istikrar yok.
İşimize gelince “minnoş” sevimliliği.
İşimiz bitince “üvey Anne” nefretliği.
*****
Yaşamlar haybeden, politikalar da.
Bize her gün bayram misali.
Deli mi, akıllı mı olduğumuz şaibeli.
Hırsız mı, dürüst mü olduğumuz ha keza.
Tam bir keşmekeş.
Tam bir kaos.
Ha, sakın kendimi dışarda tuttum sanmayız.
Ben de bu gruba dahilim.
Ama siz de.
Top yekün ayniyiz.
*****
Yollar Nijerya modeli, trafik Mısır modunda.
Çevre pisliği Irak lezzetinde.
Ama çekmecede Avrupa Pasaportu.
Tatil Roma’da, balayı Bali’de.
Arasta çakmaları turiste.
Orijinaller kredi kartı ile kolumuzda.
Ama Avrupalıyız abisi.
En hasından Avrupalı.
Alman’dan akıllı, İngiliz’den zeki, İsveçli’den modern.
Ve fakat ülkenin hali çakma Güney Kıbrıs.
Sokakları dışkı parfümlü.
Dereboyu Güngör çöplüğü aromalı.
Ama Avrupalıyız babam.
Avrupalıyız abisi.
*****
Yokmuş gibi varsayarak yaşadıkça iş bu kadar.
Bir halt olsaydık, ülke de bir halta benzerdi.
Film bitti, ip koptu.
Hem artık fakiriz de, fukarayız da.
E çoktandır da bir başımızayız zaten.
E hat, bir gayret desem.
Gayret eder miyiz?
Gayrete derman var mı?
Gayreti geçtim istek var mı istek!
Çakma minnoşluktan vazgeçilebilir mi ki!
Üvey anne bunalımından çıkılır mı ki!
Bilemedim ben.
