Herkes, Namık Kemal Kemal Lisesi’nde kurulan çadır sınıfları konuşuyor…
Ve karşımızda 2.5 haftadır okula gidemeyen, eğitimden geri kalan gençler var…
Sadece Namık Kemal Lisesi için değil, tüm okullar için, “tadilata ihtiyaç” vardır diye yıllarca yazdık, söyledik…
Ancak gel gelelim bir şey yapılmadı…
Şu an için, “zamanında yapsaydınız”, “biz çok söyledik, dinlemediniz” söylemlerini bırakmak gerekiyor….
Evet, zamanında yapılmalıydı ama yapılmadı….
Şimdiye odaklanmalıyız…
Eğitimden geri kalan çocukları düşünmeliyiz..:
Toplum olarak, eleştiriyi çok seviyoruz…
Ancak, çözüm bulmaya gelince, “e onu da ben mi düşüneyim” moduna geçiyoruz…
Hatta ve hatta, bu durumlara siyaseti bile karıştırıyoruz…
Bir KKTC gerçeği diye bir şey var mı? Var…
Bunu bilmeyen var mı? Yok…
2.5 haftadır okula gidemeyen çocuklarımız için tek bir laf etmeyen kişiler, şimdi çıkmış “çadır sınıfları” eleştiriyor…
Külliye durdurulsun, okul yapılsın da çözüm cümlesi oluyor…
Peki ya şu an için okula gidemeyen çocuklar?
Şu anın çözümü?
Mart sonuna kadar bir çözüm üretilmeye çalışılmış…
3 haftalık bir süre…
Daha sonra yapılan yeni yere geçecek büyük bir kısım çocuk…
Bana göre, canla başla uğraşıyor sayın Bakan…
Hele ki Adıyaman gerçeğini yaşamış biri olarak çözüm bulmaya çalışıyor…
Japonya’da deprem sonrası, çocuklar derslerini bir müddet spor salonlarında yaptı….
Spor salonlarına paravanlar çekildi….
Dip dibe, sesler birbirine karışarak ilerledi eğitim bir dönem…
Burada da 20 günlük bir çözüm üretiliyor….
Evet keşke daha iyisi olsa…
Evet keşke tertemiz, yepyeni okullarımız olsa hemen…
Ama olamıyor…
Gençlerimiz de bu dönemde eğitimden geri kalıyor…
Ve eğitim her yerdedir…
Evet şu anki çözümle “çadırdadır”…
Biraz yapıcı olalım…
Tüm iş adamları, dernekler, vakıflar yardımcı olmaya çalışalım…
Benim görevim değil, “devlet” yapacak deye deye, görüyoruz ki bir yere varamıyoruz….
Şimdi birlik zamanı…
Hem NKL, hem de diğer okullarımız için…
