Elimizde ne varsa,
onunla tamamlanırız Güvercin .
Hava ansızın ısınıvermişti.
Yalancı bahardı aslında.
Tüm bitkiler aldanmış, çoğu şimdiden çiçeklenmeye başlamıştı.
Son zamanlarda, Şerif’e odaklanmaya başlamış,
onunla konuşmaya çok alışmıştı, Güvercin.
Güvenli limanlarda dinlenmek üzerine konuşuyorlardı bu aralar…
‘Güvenli limanlar seni sakinleştirir mi güvercin?’.
‘İçimin yangınını yavaşlatır, beni tazeleyerek dinlendirir Şerif’.
‘Ya da konfor alanına sığınarak, kımıldamadan durmak,
seni yeniden depresyona sokar’, diye ısrar etti Şerif.
‘Hayır, depresyona girmiyeceğim kesin.
Aslında yaptığım, bir nevi inziva Şerif.
İnzivaya çekilerek dinlenmeye, tazelenmeye niyet ettim.
Yeni başlangıçlar için, durup dinlenmek gerek’.
‘Ama davranışların, bana yaşamdan kaçış gibi geliyor’.
‘Uzatma işte, Şerif.
Fazla kederliydim, çok yanmıştım.
Aklın soğukluğu ve dinlenmek, iyi geliyor işte.
O yüzden inziva, diyorum ya…’.
‘Hayır’, dedi Şerif.
‘İnziva diyerek, karar vermekten kaçmayı seçiyorsun…’.
‘Hayır, hiçbir şey yapmayarak, karar vermemeyi seçiyorum.
Yani hiç bir şey seçmiyorum işte.
Seçmeyi değil, seçmemeyi seçiyorum Şerif.
Hem nedir, senin seçimler ve karar vermelerle ilgili takıntın?’.
Şerif, güvercinin sataşmasına hiç aldırmadı.
‘Belki de gelecekten ürktüğün, belirsizlikten kaçmak istediğin için,
farkında olmadan, inatla seçim yapmamaya çalışıyorsundur, güvercin’.
Şerif’in inadını görünce derin bir nefes aldı, Güvercin.
Konuyu değiştirmeliyim, diye düşündü.
‘Sabır nedir, Şerif?’.
‘Sabır, dikene bakıp, gülü görmek,
geceye bakıp gündüzü beklemektir.
Her şey için zaman gerekir, sancı çekilmeden doğum olmaz.
Sabır ileri görüşlü olmaktır Güvercin.
Sabır, senden yeni bir sen yaratmak, zorluklara, acılara
ve sancılara hazır olmak, demektir.
Yaşamını sevginin ışığıyla sabırla yaratmalısın Güvercin.
Zira yaşamın en büyük yakıtı sevgidir’, dedi Şerif.
‘Neden böyle söyledin?
Emin misin?’.
‘Yaşamın gerçek temeli güvendir, güvercin.
Güven olmazsa, sevgi kaçar’.
Galiba yine sözlerini şifrelemeye başladın…
Söylediklerinden hiç bir şey anlamıyorum Şerif’.
‘Güveni yaratacak olan sensing, güvercin.
Önce kendine güveneceksin…
Sonra da çevrendekiler, sana güvenmeye başlayacak…
Bütün mesele güven yaratmak…’.
‘Güven nasıl yaratılabilir ki?’.
‘Düşüncelerin, hissettiklerin, söylediklerin
ve davranışların, her zaman bir ve aynı olacak…’
‘İçi, dışı bir olmaktan mı bahsediyorsun?’.
‘İktidar sensin Güvercin. Sınırları sen çizeceksin.
Evrende görene saklı yoktur’.
‘Bu ne demek, şimdi Şerif?’.
‘Varoluşunun sorumluluğu, sende değil mi?
Doğal olarak yaşamının sınırlarını,
senin seçip, belirlemen gerekmiyor mu?’.
‘Seninle iki ayrı konuşma yapıyoruz gibi…
Ama olsun. Şu aralar, kendimi fazlaca büyümüş
ve yorgun hissediyorum Şerif.
Ne güzel olurdu, yeniden küçük olmak
ya da küçükmüş gibi hissetmek…’.
‘Hadi dinlen Güvercin.
Bazen fazla düşünmek de yorar’.
Nasıl dinlenip, yorgunluğumu geçireceğim, Şerif?’.
‘Belki de yorgunluğa ihtiyacın vardı.
Yorgun olman gerekiyordu…
Elimizdekilerle tamamlanırız Güvercin’.
‘yaşamın özü, sevgiydi hani, sevgi nerede?’.
‘Sevgi özgürlüktür, bilenler için.
Sevgi, sadece tamamlanmak ister’.
‘Neden böyle söyledin Şerif?’.
‘Hadi hadi Güvercin, dinlen biraz.
Bırak kendini, aşk olsun…
Yaşamın gerçeği sevgidir, Güvercin.
Yaşamın yüreğin kadar güzel olsun’.
Şerif yaşamımızda, hiç aşk yoksa…’.
Aşksız geçen bir yaşam, boş değil mi güvercin?’.
‘Nasıl bir aşktan bahsediyoruz Şerif?’.
‘Sakın bana nasıl bir aşk, diye sorma Güvercin.
Ayrımlar, ayrımları doğurur.
Aşk, başlı başına bir yolculuktur.
Seven ve sevilenle birlikte aynı yolculuğa çıkarsın.
Güvercin, sadece aşk vardır.
Evren aşkla hareket eder’.
‘Herşeyi kötü ve çirkin görenlere ne diyeceksin Şerif?’.
‘Kendini sevmeyenlerin,
başkalarını sevmesi mümkün değil güvercin’.
‘Yine konu mu değiştiriyorsun Şerif?’.
‘Aşk istiyorsan, saygı ve sevgi bekliyorsan,
bunları kendin vermeil ve önce kendine vermeli, kendini sevmelisin’.
‘Ya evren kendini sevdiğin halde, sana diken yolluyorsa?’.
‘Nerden bilirsin, belki de ardından sana gül gönderecektir.
Güvercin ne yaparsan yap,
niyetindir seni farklılaştıran,
yeni yerlere taşıyan.
Yaşam yenilenerek, akar gider’.
‘Niyet mi, diyorsun Şerif?’.
‘Evet güvercin. Ne olursa olsun, herşey niyetle başlar…’.